در اسپیکینگ چهار فاکتور نمره دهی وجود دارد که هر کدام به مقدار مساوی (یک چهارم یا بیست و پنج درصد) در نمره نهایی تاثیر میگذارند.
1. روان صحبت کردن ( نبود مکث بیش از دو ثانیه و تکرار بی مورد، من من کردن…)
2. واژگان درست و مناسب و سطح بالا ( نمره بالای ۶ فقط مختص کسانی است که از واژگان سطح بالا استفاده میکنند: کالوکیشن، اصطلاحات و ایدیوم ها و واژگان کم کاربرد)
3. گرامر درست و سطح بالا(نمره بالای ۶ فقط مختص کسانی است که گرامر پیچیده استفاده میکنند: کلاز های وابسته، انواع شرطی ها، passive modals… )
4. تلفظ ( دقت کنید که تلفظ ارتباطی با لهجه بریتیش یا امریکن… ندارد، بلکه رعایت فاکتورهای استرس، اینتونیشن و چانکینگ است.)